vrijdag 23 mei 2014

Prachtige overblijvende oosterse papaver.


In onze tuin bevindt zich een dissident. Zo noem ik de Papaver oriëntale "Helen Elisabeth", die al minstens zes jaar eind mei, begin juni in bloei komt. Ze is groot en roze, volstrekt onbescheiden, het rokje lijkt op het fijnste crêpepapier: het is haast een balletdanseresje.


Aanvankelijk vond ik deze papaver, die zijn bakermat heeft in de Kaukasus, maar een opdringerig geval, die eigenlijk helemaal niet in onze tuin paste. Ik verontschuldigde me zelfs voor de plant: het was een dissident, die desalniettemin door mij slechts getolereerd werd.



Maar ja, kijk eens hoe deze overblijvende papaversoort zich ontwikkelt. Het moment waarop hij ineens de harige schilletjes heeft afgeworpen en dat uitermate tere bloemblad te voorschijn komt. Die prachtig gevormde stamper, die als een fluwelig tapijtje overblijft nadat de bloembladeren na enkele dagen al weer zijn afgeworpen...


Als groep is het best een imponerend stelletje. 


Na de bloei gaat het blad langzaam vergelen en sterft het af. Het is mooi als buurplanten de kale plekken dan kunnen camoufleren.
In het najaar zie je de overwinterende rozetten dan vaak al weer komen. De plant beschermt zich op deze manier tegen de zomerdroogte in het oorspronkelijke leefgebied.

Gisteren zag ik in een tuin een andere cultivar van de Papaver oriëntale. Een paarsachtige van een uitzonderlijke schoonheid: Papaver oriëntale ‘Patty’s Plum’ . Ik droomde er haast van vannacht. Hij zou nog beter in onze tuin passen.... Trouwens kijk eens naar de Papaver oriëntale "Royal Wedding"... Wat een mogelijkheden om iets heel bijzonders met kleur te doen in deze tijd van het jaar.

Let op: papavers zijn zonneminnaars! Kijk hier hoe je de overblijvende papaver kunt vermeerderen via de wortelstok. Zaad schijnt niet altijd de gewenste kleur op te leveren.
De originele kleur is fel rood. Met alle respect, maar dát zou pas echt een dissident zijn in mijn tuin.

7 opmerkingen:

  1. Ze zijn prachtig, net als jouw omschrijving van deze schoonheden trouwens.
    Wij hebben een paar door jou nogal verfoeide oranje-rode exemplaren in de tuin. Die houden hun knoppen - misschien in afwachting van droog en zonnig weer - op dit moment nog strak gesloten. Meestal bloeien ze tijdens een EK- of WK-voetbal, maar dat lijkt dit jaar niet te gaan lukken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Verfoeien kan ik ze niet, Jan. Het is de originele kleur. En wij "kleurgevoelige" tuiniers zouden de natuur even gaan voorschrijven wat mooi combineert ;-)

      Verwijderen
  2. ik sta ook altijd vol bewondering, niet te geloven dat al dat fraais uit zo'n bolletje kan tevoorschijn komen. Ik geraak ze wel altijd kwijt in de tuin maar heb onlangs toch nog 3 aangekocht.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Er zijn planten, waaraan je op kwekerijen gewoon niet voorbij kan lopen.

      Verwijderen
  3. Ha ha..wat leuk hoe je het omschrijft...ik vind ze geweldig, op mij hebben ze dezelfde aantrekkingskracht als pioenrozen..misschien omdat ze maar zo kort bloeien, en de "Karine" die hier nu ook heel frêle en zachtroze aan het bloeien is, past toch wel heel mooi bij de bloeiende salie en de Patty'sPlum is inderdaad ZO MOOI VAN KLEUR...dan ben je gewoon sprakeloos, ik kan snappen dat je niet hebt kunnen slapen, en de bloemen zijn HEEL GROOT... zal er ook eens een blogpostje over maken ( als het er van komt) De felrode heb ik ook, maar die staat alleen als enige tussen allemaal groen van varens en hosta's en helleborussen, en dat levert dan zo midden zomer ( die zijn wat later) toch wel een mooi plaatje op...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een veld met rode klaprozen: prachtig. Ach, we maken keuzes in onze tuin en we tolereren toch ook veel ;-)
      Ik kan me nu al verheugen op een blogpost van jou over de Patty's Plum!

      Verwijderen
  4. Wow... dit vind ik echt een hele mooie papaver Zem.
    Alleen de kleur is al supermooi.
    Zachte pastel met een schitterend paars hart.
    Nooit geweten dat ze ook nog in die kleur te krijgen was.
    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen