zondag 22 oktober 2017

Overgroeide vijver te voorschijn halen.


In het begin van het voorjaar heb ik nog een vijver. Dan zie ik nog water.
Maar al gauw gaat de beplanting het water overgroeien: aanvankelijk het waterdrieblad, dan de watermunt. Nog later gaan de oeverplanten overkruipen. De kattenstaart en vooral de stengels van de Polygonum amplexicaulis, die bloeien vanaf juli tot de eerste nachtvorsten, gaan royaal overhangen.




In augustus vormen deze bloeiwijzen samen met de bloeiende watermunt een aantrekkelijk geheel.


Door de vroege twee stormen, die we al hadden, was de beplanting al flink ingestort: het was een rommeltje. (hieronder nog voor de storm)


Na de eerste nachtvorst gaan de stengels toch wel een trieste, bruine massa worden, die langzaam in het water gaat verteren. Dat kan wel eens teveel worden in een betrekkelijk kleine vijver van 2 bij 3 meter.
Al een jaar of drie vond ik het eigenlijk nodig daar in oktober wat aan te gaan doen. Zoals in heel Nederland in oktober de waterlopen worden schoongemaakt (“gehekkeld” zeggen we hier in Friesland) . Dat gebeurt in oktober omdat dan het waterleven het minst verstoord wordt.

Maar ja, ik stelde het maar uit, omdat ik meende dat het toch wel een hele grote klus zou zijn. Hoe kreeg ik al die planten netjes uit het water, zonder schade aan het vijverrubber aan te brengen? Zaten de planten niet erg vast en moest ik daar erg veel kracht voor gebruiken?

Door de mooie weer van de afgelopen week besloot ik het aan te pakken.
Laarsen aan, hark met botte punten en de heggenschaar. Goed anti tekenspray aanbrengen op mijzelf.


Ik knipte eerst de sterk overhangende begroeiing langs de randen van de vijver af. Ik kon toen de stengels zonder veel moeite uit het water halen. Daarna ging ik met de hark de drijvende planten te lijf. Het bleken enorme plakkaten watermunt te zijn, die zich gemakkelijk lieten verwijderen.
Een deel van het overheersende waterdrieblad ging er ook uit. En toen bleek de vijver al heel aardig opgeschoond. Na een klein uur was ik nota bene klaar!


En tegen die klus had ik minstens drie jaar opgezien. Tja.
Een paar dikke kikkers zwommen wat verontrust rond.

Ik zag weer een vijver, maar wél kaalslag.
En ik was zeer tevreden.

18 opmerkingen:

  1. Reacties
    1. Volgend voorjaar zal het weer snel lekker groen worden.

      Verwijderen
  2. Wij moeten de vijver ook doen, maar hoe ?
    Gewoon beginnen en gaat het ook zo makkelijk als bij jou.
    Gr Jan(Wilde een Tuin)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jan, jullie hebt een gigantische vijver vergeleken met de mijne.
      Aan de randen beginnen en kijken hoever jullie komen.
      En anders maar overlaten aan de genade van Moeder Natuur.

      Verwijderen
  3. En daar is opnieuw een vijver. Leuk toch. En volgend jaar opnieuw!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Uiteindelijk komt het erop neer om de randbeplating wat in toom te houden.

      Verwijderen
  4. Ik ken dat gevoel en weet dat je het gewoon moet DOEN! Onthou dat het maar een uurtje werk is dan zie je er de volgende keer vast niet tegen op. Groetjes, Hetty

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Precies, Hetty: de volgende keer zie ik er bepaald minder tegenop.

      Verwijderen
  5. Niks dat zo snel groeit als vijverflora. Het blijft ieder jaar een fikse klus. Bij ons is het zelfs al zo erg dat er zich een soort eiland heeft gevormd in de vijver waar hoegenaamd geen verwijderen meer aan is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn alternatieve plan is altijd: het maar zo laten en kijken wat er gebeurt. Heeft ook zijn charme.

      Verwijderen
  6. Fijn dat de klus gedaan is en dat het achteraf bekeken niet eens echt tegenviel, maar ik ben blij dat wij het met onze vijver nooit zo ver hebben laten komen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als je kans ziet het "bij te houden", heb je later altijd minder werk.
      Maar ja, het leven is vaak sterker dan de leer.

      Verwijderen
  7. Ja, vijvertjes groeien altijd dicht, in de zomer mooi maar de vergankelijkheid van de herfst maakt er een rommeltje van. Je ziet er tegen op en dan blijkt dat de klus zo gepiept is, dat is eigenlijk altijd zo. Nu tevreden toezien hoe het er weer netjes uitziet en genieten van het vooruitzicht dat het volgend jaar snel weer mooi volgroeit.
    Groeten, Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, Janneke, eigenlijk is het nu geen gezicht, maar de planten krijgen weer wat meer ruimte en volgend jaar is de vijver snel weer aantrekkelijk.

      Verwijderen
  8. Gek he, hoe je tegen een klus op kan zien. En het valt uiteindelijk vaak altijd mee. Toen wij nog een vijver hadden, deed ik dat klusje ook elk jaar, de beplanting ' stond' langs de rand, dus dan even met de snoeischaar er langs om terug te knippen, dat was altijd een beetje
    ' zonde' want het ' natuurlijk ogende' is dan weg, maar komt altijd weer terug :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, het ging me wel aan het hart, want het "rommeltje" stond ook wel vrolijk.

      Verwijderen
  9. Hoi Zem,
    inderdaad wel een kaalslag maar je ziet in ieder geval weer een vijver en ook nog eentje die niet beschadigd is :-) Wel een beetje jammer want de mooie bloemen erboven was ook wel erg leuk om te zien. Ja, die zouden dan wel niet lang meer bloeien maar het zag er wel heel leuk en vrolijk uit..
    Jij weer een voldaan gevoel en je planten kunnen weer gaan uitlopen :-)
    Hartelijke groet, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja Helma, in de winter blijft het een kale plek, maar in het voorjaar zal er een snel herstel zijn.

      Verwijderen