Op 14 september sloot de inmiddels 79-jarige tuinontwerper Ton ter Linden zijn - w.s. laatste - (privé)tuin in het Friese Veenhoop voor het publiek. Huis en tuin staan in de verkoop.
De tuinen van Ton ter Linden zijn van
een grote schoonheid en hebben me decennialang zeer geïnspireerd.
Van de laatste wandeling, die we door
zijn tuin konden maken, heb ik een aantal foto's gemaakt. Met deze
foto's luister ik onderstaand stukje op.
Mijn eerste bezoek aan de 1,5 ha grote
tuin van Ton ter Linden in Ruinen zo'n 18 jaar geleden was voor mij
een absolute eye-opener. Met ecologisch tuinieren was ik al bekend,
maar dat een natuurlijke tuin ook een zo grote esthetische beleving
kon oproepen, dat was nieuw voor mij. Schitterende fijnzinnige en
kleurrijke combinaties van planten, speels en intuïtief gecomponeerd
én onderhouden door een kunstenaar: de aquarellist Ton ter Linden.
De tuin in Ruinen was in 1996 al zo'n 25 jaar oud en sinds 15 jaar
opengesteld voor publiek, dat zich weldra ook vanuit het buitenland
naar zijn tuin spoedde.
Het onderhoud van zijn tuin is
intensief. Hij stelt hoge eisen aan de compositie van zijn
plantencombinaties en werkt(e) dagelijks uren in zijn tuin. Na het
inplanten is zijn enige werktuig de aspergesteker. Hiermee kan hij
ongewenste kruiden, met een minimum aan verstoring van de grond, met
wortel en al eruit wippen.
In de jaren zeventig van de vorige eeuw waren er meer tuinontwerpers die tuinen gingen aanleggen met respect voor de grond, voor plant en dier zonder het gebruik van bestrijdingsmiddelen. Men zocht naar sterke, natuurlijk aandoende planten, die toegepast werden op een lossen manier, zodat het leek of de natuur het zelf zo had gedaan. Men noemde deze stroming "Dutch wave" en Ton ter Linden, Henk Gerritsen en Piet Oudolf werden als de voorlieden van deze stroming beschouwd. Zij werkten individueel, maar er waren zeker contacten.
Henk Gerritsen, van de nog bestaande
Prionatuinen, is in 2008 helaas overleden. Hij was degene die
in zijn tuinvisie misschien wel het meest dicht bij de natuur bleef.
Ton ter Linden, de kunstenaar, die ook
wel de "Nederlandse Monet" wordt genoemd vanwege zijn
feilloze kleurencombinaties.
En Piet Oudolf, die sinds tien jaar
ook internationaal faam geniet door ontwerpen op A-locaties in
Amerika, Engeland, Duitsland, Canada. Hij is de man van het grote
gebaar, prairietuinen, grassen met groot tuin-architectonisch
inzicht. Zijn privétuin in Hummelo is zo nu en dan te bezichtigen.
Voor Ton ter Linden werd de publieke
belangstelling in 1999 teveel. Hij wilde zich meer gaan toeleggen op
het aquarelleren en verhuisde met zijn levenspartner, de fotograaf
Gert Tabak, naar Limburg. Daar ontstond toch weer een privétuin. De
omgeving ervan bleek jammer genoeg te druk en te lawaaiig, zodat
beiden in 2008 een huis met 3200 m2 grond kochten in in het afgelegen
Veenhoop in Friesland (ten westen van Drachten). Rond de grote
bestaande vijver creëerde Ton een nieuwe tuin, die op op verzoek de
laatste jaren beperkt was opengesteld.
Ik beschouw het als een voorrecht dat
ik deze tuin nog een aantal malen heb kunnen bezoeken, en een paar
weken geleden dus voor het laatst.
Een mooi recent interview met Ton en Gert vind je op de verder ook interessante groenblog / site "Groenjournalistiek".
Een mooi recent interview met Ton en Gert vind je op de verder ook interessante groenblog / site "Groenjournalistiek".