zaterdag 28 juli 2012

Hulst, bomenkalender nr.8.


De achtste boom van de Keltische bomenkalender is de hulst ( ilex aquifolium). Hij hoort bij de periode van 8 juli tot 4 augustus.
De hulst kennen wij voornamelijk vanwege de mooie hulsttakjes met rode of gele bessen, die we in de Kersttijd gebruiken. Het symboliseert dan liefde en vertrouwen.
In het wild komt de hulst voor als ondergroei in bossen op kalkarme gronden en vooral in Drenthe, Zuid Friesland, de Veluwe, Zuid Limburg, de Voerstreek en de Vlaamse Ardennen. Hij verdraagt schaduw en kan op gunstige plekken wel 15 meter hoog en zo'n 300 jaar oud worden. Het is de enige wintergroene loofboom in onze streken. 


Het jonge blad is nog zacht, maar uitgegroeid is het hard en de de scherpe punten prikken door je kleren heen. Het Germaanse woord “huls” betekent dan ook prikken en steken. De boom werd daarom ook toegepast in hagen, waar hij, net als de meidoorn, als een soort prikkeldraad functioneren kan.
De bladeren blijven twee tot drie jaar aan de boom en vallen dan af; de nieuwe zijn er dan al, zodat de hulst groen blijft.
Degenen, die in Zuid-Europa wel eens naar het blad van de steeneik ( Quercus ilex) heeft gekeken, zou haast denken dat het ook om een hulstsoort gaat. Het harde, stevige blad lijkt op dat van de hulst. Waarschijnlijk heeft men de hulst daarom Ilex genoemd, en aquifolium betekent “naalden aan de bladrand”.
In onze tuin zijn spontaan enkele hulsten opgekomen. De bloei is heel onopvallend en bessen heb ik niet gezien. Voor vruchtvorming heb je trouwens een mannelijk en een vrouwelijk exemplaar nodig. De hulst is tweehuizig, mannelijke en vrouwelijke bloemen zitten elk op een apart mannelijk, dan wel vrouwelijk exemplaar.
Hulsten laten zich goed in vorm snoeien, wanneer je dat wilt. Er zijn veel mooie cultuursoorten bij kwekers te koop.
Toen wij 16 jaar geleden in dit huis kwamen wonen, stond er in de tuin een bolvormig gesnoeid exemplaar met een vrijwel egaal gele uitgroei, waardoor de boom, ook op sombere, bewolkte dagen en in de winter, haast in het zonlicht lijkt te staan. Het moet haast wel de Ilex aquifolium “Madame Briot” zijn. Zie hieronder.


Het is opvallend dat aan alle “heilige” bomen van de Keltische Bomenkalender wel een beschermende werking wordt toegekend tegen demonen en heksen en wat niet al. Zo ook bij de hulst.
Deze staan bij ons aan de oostkant, de noordkant en de westkant; alleen de zuidkant in de gaten houden dus...

5 opmerkingen:

  1. Ik had hier in de tuin een enorm grote en hoge hulst (stamomtrek > 100 cm). Maar de boom was helemaal op en is dus verdwenen.

    Hulst is nog steeds 'runner up' als plant voor de haag aan de straatzijde (vanwege de doorntjes en het altijd groene blad).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat was wel bijzonder, zo'n dikke, hoge hulstboom. Maar ja, ook een bomenleven is eindig...

      Verwijderen
  2. Heel mooi! Hulst is ook één van mijn favoriete planten!
    Groetjes,
    Inge

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik heb ook een Hulst in de tuin, maar deze informatie is voor eht grootste gedeelte nieuw voor me. Wel heel leuk om te lezen trouwens :-)

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen